خیلی سریع این تیم های جدید تشکیل شدند، کادر فنی و بازیکنان مورد نظر فعالیت خود را آغاز کردند و شور و حالی عجیب در سالن های اصفهان به راه افتاد چرا که از این به بعد به غیر از دربی فوتبال اصفهان شاهد دربی هندبال آقایان و بانوان اصفهان هم خواهیم بود و در سوی دیگر بسکتبال نیز به عنوان تنها تیم اصفهانی حاضر در لیگ برتر مخاطبان خاص خود را به سالن می آورد.
در روزهایی که نتایج تیم فوتبال ذوب آهن آنچنان که باید و شاید راضی کننده نبوده و باشگاه با وجود شرایط مالی نه چندان مطلوب در حال تلاش برای بهبود شرایط است برخی اتفاقات و فشارها ذوب آهن را از موفقیت در مسیر جدید دور می‌کند و باعث می‌شود دیدگاه هواداران، ورزشکاران و حتی کادر فنی رشته های مختلف به این باشگاه تغییر کند.
باشگاه ذوب آهن ساختمانی در خیابان شمس آبادی اصفهان دارد که زمانی دفتر اصلی این باشگاه بود و چند سالی است که به عنوان خوابگاه برای بازیکنان غیر بومی یا اعضای کادر فنی غیر ایرانی تیم ها استفاده می شود. اما شنیده ها حاکی از آن است که با فشارهای کارخانه ذوب آهن به باشگاه، این ساختمان باید تخلیه شود و در اختیار کارخانه قرار بگیرد. از قرار معلوم بیمارستان شهید مطهری فولاد شهر از زیر مجموعه های کارخانه ذوب آهن است و ساختمان قدیمی باشگاه ذوب آهن هم به همین بیمارستان اختصاص داده می شود.
سوالی که در این بین به وجود می آید این است که در شرایط کنونی باشگاه ذوب آهن که با همه شرایط بد اقتصادی در حال گذراندن بحران است و تعدادی از ورزشکاران و اعضای کادر فنی تیم های فعال خود را در این مکان اسکان داده، چرا کارخانه ذوب آهن که مطمئناً تصمیم گیری ها در آن از سوی یک نفر صورت نمی گیرد تصمیم به چنین کاری گرفته است؟ آیا در صورت تخلیه این ساختمان کارخانه ذوب آهن ضمانت می کند تا محل اسکان مناسب برای آوارگان این ساختمان تهیه کند؟ یا اینکه آیا کارخانه ذوب آهن اعتبارات لازم برای تهیه مکان مناسب برای آن ها را در احتیار باشگاه قرار می دهد؟
پرسنل، کادر فنی، پزشکی و ورزشکاران تیم های مختلف و تیم تدارکاتی قوی باشگاه ذوب آهن که هیچگاه کسی آن ها را نمی بیند، در طی سال های اخیر نشان دادند به منظور ارتقاع جایگاه این باشگاه از هیچ تلاش و اقدامی دست بر نمی دارند و در بحرانی ترین شرایط فعالیت خود را به بهترین نحو ممکن انجام می دهند. در روزگاری که ورزش نوعی صنعت به شمار می رود و تاثیرات آن بر زندگی مردم یک محله، شهر، استان و کشور بر هیچ کس پوشیده نیست، ایجاد چنین فشارهایی از یک منبع بالا دست که می بایست همواره به عنوان حامی زیر مجموعه خود را همراهی کند کمی عجیب به نظر می رسد.
بد نیست کارخانه ذوب آهن که در صنعت کشور حرف های بسیاری برای گفتن دارد نگاهی به سابقه خود در امر ورزش بیندازد تا متوجه شود جایگاه کنونی این باشگاه به راحتی به دست نیامده و افراد بسیاری در این مسیر بودند که با چنگ و دندان این میراث ۵۰ سال را حفظ کردند تا امروز آبرویی برای کارخانه ذوب آهن و مردم استان اصفهان باشد.
