1) آقای خوروش برای اولین سئوال آیا توانسته اید در این چهار سال انتظارات را برآورده کنید؟
نزدیک به چهار سال خدمتگزار جامعه تنیس استان اصفهانم که فعالیت هایی انجام داده ایم که امیدوارم انتظارات اهالی ورزش را برآورده کرده باشیم و دیگران باید در مورد عملکرد هیات قضاوت کنند.
2) در سطح استان اصفهان چند زمین تنیس داریم؟
چهار سال قبل نزدیک به 80 زمین تنیس در سطح استان بود که خوشبختانه با همکاری شهرداری و بخش خصوصی این آمار به تعداد 200 زمین رسیده است، بخش خصوصی بطور واقعی ورود کرد و در رشته تنیس سرمایه گذاری نمود که این برای توسعه این ورزش در استان و کشور بسیار مفید است.
3) آقای خوروش درباره ورزشکاران سازمان یافته استان اصفهان توضیح دهید؟
سال گذشته بالغ بر 10 هزار نونهال و نوجوان را در فصل تابستان به طور رایگان آموزش دادیم و از این تعداد 50 درصد جذب تنیس شدند و این ورزش را دنبال می کنند.
4) در این چهار سال با چه مشکلاتی روبرو بودید؟
ورزش چالش ها و مشکلات خودش را دارد که مهمترین آن به سازمان لیگ فدراسیون بر می گردد که این سازمان برنامه منظمی برای برگزاری باشگاه های نداشته است، رکن اصلی ورزش تنیس، برگزاری مسابقه می باشد یعنی هر چقدر تمرین کنیم باید دو برابر آن مسابقه داشته باشیم تا ورزشکاران ما برای مسابقات برون مرزی آماده شوند، پس باید برنامه ایی تنظیم کنیم تا لیگ پرباری داشته باشیم.
5) هدف شما از میزبانی مسابقات ملی و بین المللی تنیس در اصفهان چیست؟
بدون شک اصفهان قطب تنیس کشور است و حتی رئیس فدراسیون و مسئولین وزارت ورزش و جوانان به این موضوع اذعان دارند، فرودین ماه امسال میزبان جام دیویس بودیم که خوشبختانه ایران با حمایت هواداران اصفهانی از سد ویتنام گذشت، برگزاری مسابقات در چنین سطح بالایی تجربه تازه و ارزشمندی برای استان اصفهان بود و یک کلاس درس بزرگ و ارزشمند برای نوجوانان و بازیکنان پایه به شمار آمد و بازی بازیکنان حرفه ای را از نزدیک مشاهده کردند و بهره های کافی را از این مسابقات بردند، ما در تیم های ملی دختران و پسران بازیکنانی همچون شاهین خالدان، حمیدرضا نداف، البرز اخوان، فرشاد طلاور و... داریم و فدراسیون باید نگاه ویژه تری به اصفهان داشته باشد، به عقیده من اگر دیدار ایران و ویتنام در استان دیگری برگزار می شد فکر نکنم شاهد استقبال هواداران همچون اصفهانی ها می بودیم.
6) چهار سال ریاست شما چه زمانی به اتمام می رسد و آیا در انتخابات آینده ریاست هیات تنیس استان اصفهان شرکت خواهید کرد؟
نزدیک به دوماه دیگر چهار ریاست بنده تمام خواهد شد، به هر صورت میدان را خالی نخواهم کرد و ان شاالله در انتخابات حضور خواهم داشت، عملکرد چهار سال قبل را اداره کل ورزش و جوانان، فدراسیون تنیس، اصحاب رسانه و اهالی این رشته باید قضاوت و مورد ارزیابی قرار دهند که آیا ما توانستیم رسالت خود را انجام دهیم.
7) چه مشکلاتی را در این چهار سال برای رسیدن به اهداف هیات مشاهده کردید؟
باید تدابیری اندیشیده شود تا ورزشکاران ما آرامش داشته باشند، آموزش تا سنین 15 سالگی بسیار خوب است اما پس از آن باید مربیانی باشند که راه قهرمانی را به علاقمندان نشان دهند و ما در صددیم که سه چهار مربی از کشور کرواسی بیاوریم تا آموزش های لازم را به ورزشکاران بدهند، متاسفانه نبود زمین هاردکور یکی از کمبودهای تنیسورهای ما می باشد که در مسابقات برون مرزی مشکلاتی را برای آن ها ایجاد می کنند، ورزشکاران حرفه ایی این رشته روزانه 8 الی 9 ساعت تمرین دارند که در ایران اینگونه نیست.
8) تعامل هیات تنیس با اداره کل ورزش و جوانان و فدراسیون چگونه بوده است؟
متاسفانه در این چند سال طبق ماده 88 اماکن ورزشی، زمین های تنیس ورزشگاه انقلاب اسلامی به مزایده گذاشته شده و این موضوع مشکلاتی را برای هیات ایجاد کرده است که امیدواریم محمد سلطان حسینی و علیرضا امینآزاده مدیر و معاون اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان تدابیری بیاندیشند و این زمین ها در اختیار هیات بگذارند، در رابطه با فدراسیون باید بگویم بسیار با هم تعامل داریم و هماهنگی خاصی بین ما و فدراسیون وجود دارد.
9) اگر شما برای چهار سال آینده دوباره رئیس هیات شدید چشم اندازتان چیست؟
اگر اعضای مجمع به بنده رای دادند، درصددیم تنیس را به قلب جامعه به ویژه بین قشر متوسط ببریم، به نظر بنده بحث قهرمانی، شادابی و همگانی آمیخته به هم می باشند و برای توسعه این رشته باید تعداد زمین های تنیس در استان اصفهان با همکاری اداره کل ورزش و جوانان و شهرداری ها به 600 زمین برسد.
10) حرف پایانی؟
از اصحاب رسانه، مربیان، داوران، بازیکنان و پیشکسوتان تشکر می کنم که با کمک آن ها توانسته ایم در این چهار سال هیات تنیس یا هیات برتر و یا هیات دوم فدراسیون باشد، این را بگویم که اداره کل ورزش و جوانان و فدراسیون نگاه ویژه تری به تنیس اصفهان داشته باشند و اصفهان نیاز به ورزشگاهی دارد که چند هزار نفر گنجایش داشته باشد.
